De toekomstige aardrijkskundeleraar moet ik de op de hoogte houden van evoluties in het onderwijs.
Zo spreekt men van contactonderwijs als je alle lessen krijgt van een docent of prof. Afstandsonderwijs betekent dan dat de student geen les krijgt en alles ‘op zijn eigen’ studeert.
Alle tussenvormen worden nu ‘blended learning’ genoemd. Ook in de school waar ik lesgeef, denkt men eraan dit in te voeren met 25 % contactonderwijs: lessen die zullen doorgaan ’s avonds of op zaterdag. Welke doelgroep hiermee beoogd wordt, is me niet duidelijk: studenten die meerdere studies combineren, werkstudenten? Een bachelor-diploma halen op deze manier lijkt me echt geen makje. Een collega van me ging op studiereis naar China: een land met een enorme groei en daar is blended learning onbestaand… Moeten we volgen omwille van de concurrentie?
De introductie van de IPad-klas is dan weer voorzien voor januari 2012!
Verder zijn vele scholen ook een actie gestart voor Music for Life, dit jaar met het thema ‘We do give a shit’: de opbrengst is ten voordele van projecten die diarree bestrijden. In mijn school werd 3 650 Euro opgehaald door verkoop van chocomelk, soep en hotdogs. De studenten blijven dus bereid tot sociaal engagement en dat doet me plezier.
Stel het wel bij de Chinezen en ik kijk ernaar uit je te zien op Skype met Kerst!

ik las een artikel van een koppel dat van gent naar china fietste via lus door india, dus 20500km in een jaar. Heidi is vegetarisch!!! en toch is dat prima gelukt. Voor de rest lees je wat jij ook meemaakt: genieten van de gastvrijheid, prachtige uitzichten, niets aan je hoofd hebben dan fietsen, eten en slapen maar evengoed de extreem zware momenten: in de bergen in China weken in de regen fietsen! Ze maakten er vele foto's die nu te zien zijn in gent in het MIAT en een boek. Dus als je thuis bent, nog werk aan de winkel! Tom heeft het al vaak opgemerkt, je foto's horen zo bij National Geographic. zoen. tante els

hey wouter,
af en toe volgen we jouw avonturen op jouw blog. fantastische lijkt het ons van hieruit...
ben je tevreden over je vaude materiaal? enige feedback? zijn er zaken voor verbetering vatbaar of is alles naar wens?
Groetjes,
Philippe

Het weerbericht voor vrijdag 16 december: 4à5 beaufort en regen: dat leek me niet dramatisch, dus vertrok ik om 6.15 u met mijn koersfiets naar Tielt. Nat toegekomen: ik danste onder de douche van de pijn: warm water op onderkoelde benen is eerder een geseling dan een weldaad. Om 13 u kon in huiswaarts keren, maar het regende steeds erger, dus verkoos ik de warme leraarskamer boven een koude douche buiten. Maar om 15 u regende het nog steeds en zelfs steeds harder. De terugtocht was geen pretje: rukwinden en ijzige regen. Benen en voeten waren al snel doorweekt. In Hertsberge was de weg afgesloten wegens wateroverlast. Daar stond ik: terugkeren en een andere weg nemen, betekende 4à6 km extra en dat vond ik geen optie, want ik begon alweer te onderkoelen. Dus rechtdoor: 5à10 cm water stroomde over de weg. Ik dacht aan de voetwassing van Jezus en hoe aangenaam het is als iemand je voeten wast. En niet zagen hé, want Wouter moet nog veel moeilijkere stukken fietsen! Daarna dreef ik het tempo op om me warm te houden en tegen dat ik Brugge naderde tekende de snelheidsmeter weer meer dan 20 km/u. Vingers gevoelloos, gelukkig deed Karin de deur open. Alle natte kleren uit en een fleecedeken als wikkelrok. Douchen zou voor later zijn, ik had geen zin in een tweede indianendans. Twee borden hete soep en een kom warme chocolademelk: het was beter in omgekeerde volgorde, maar de soep was het eerste opgewarmd. Ik zal toch nog eens een regenkapje kopen voor over de fietshelm en waterdichte wanten: als de vingers samenzitten, houden ze mekaar beter warm.
Han verkoos op haar verjaardag het museum boven de fietstocht, maar kwam toch ook met natte voeten thuis. In Vlaanderen heerst Mister Winter: sneeuw in de Ardennen en vandaag ook in Loppem, regen en storm met overstromingen ten gevolge.
En Han wilt gaan fietsen in Schotland in de zomer! Nog zo’n regenland: dit weekend trekt het me niet aan!
En zou “Dulle Griet” een goede naam zijn voor die fiets van Oom Tom? Dat schilderij van Pieter Bruegel de Oude hangt in Antwerpen en Oom Tom zijn hut staat in Antwerpen en zijn fiets is nogal een fors gebouwd exemplaar. Ik ben nu ook op zoek naar een naam voor mijn fietske! Als we allemaal een naam geven aan onze fietsen, kunnen we op Oudejaar een quiz organiseren: hoe heet de fiets van….?
En hoe typen die Chinezen? Wat staat er op de toetsen: Chinese tekens? Kanji’s zijn dat volgens Paola. Maar als er meer dan 8000 kanji’s zijn, is er onmogelijk een toets per teken of ze moeten reuzetoetsenborden fabriceren. En in het internetcafé: een pc met Qwerty-klavier?
Allé, tot in den draai hé. Heel veel groetjes van de West-Vlaamse fiets- en fanclub.

Hey Wouter!
Terwijl jij de weg uit de grootstad Chengdu gevonden hebt zijn er enkele Nederlanders die in die andere grootstad: Brussel, de weg naar Manneken Pis niet vonden, hier even belangrijk als daar de panda's. Gelukkig was er een vriendelijke man op straat, Elio Di Rupo, die deze Friese sukkelaars met gebaren en wat Nederlands ter hulp snelde. En gelukkig is daar het Internet waarop wij dat allemaal kunnen zien!
Ondertussen is Elio, Mr.Number 1, Monsieur Premier, van een land geworden dat in de ogen van de kredietbeoordelaars naar beneden tuimelt. Ik begrijp dat eerlijk gezegd niet goed want de illegale wapenhandel bloeit hier als nooit tevoren. Dat is toch ook economie? Het resultaat is evenwel dat op sommige plaatsen oorlogswapens geconcentreerd liggen en er dan al eens een zot is die, in een vlaag van zinsverbijstering, die dingen uittest op straat op enkele baby's, studenten en ouderen, en tenslotte zichzelf. Waardoor het land in shock verkeert en ondertussen de ministers ongestoord het pensioenstelsel verder afbouwen in plaats van eerst tol te heffen bij enkele grote bedrijven, zoals Exon en Solvay, die tot nu toe geen cent belastingen betaalden.
Voor jou is dat allemaal geen erg: je pensioen ligt nog ver af en je bent al minder luxe gewoon dan wij.
Ik deel de mening van die andere fietser: als wij geen vlees meer eten zullen er ook geen fokkoeien en -varkens meer zijn die met hun winden en boeren het broeikaseffect verergeren (ik bedoel natuurlijk hèt boeren en niet dè boeren).
Als daarnaast ook de auto's, vliegtuigen en raketten vervangen worden door fietsen dan zijn wij nog eens een stap vooruit. Eigenlijk geef jij het goede voorbeeld dat bij 7 miljard mensen navolging verdient. Wel bescheiden blijven!
Wij leren bij uit je blog. Nu weet ik waarom 'Cha-Cha', het geruite koekje met chocola, 'Cha-Cha' heet: 'Eet-Eet'!. Dat Yakult van de Yaks komt had ik moeten weten: dat plakkerig spul moet wel van zo'n soort dieren komen!
Ondertussen ligt de grootste kou voortaan achter je en ben je wellicht nog niet gehuld in het zweet, klimt de zon steeds hoger de hemel in... dus een mooie tijd, vermoed ik.
Let op wanneer het vuurwerk losbarst als straks het uurwerk twaalven slaat!
Toi! Toi! vanwege Tom en de Antwerpse fanclub.
PS. Mijn fiets hult zich nog steeds in een hooghartig stilzwijgen. Misschien moet hij later toch eens Charlotte ontmoeten! Met eindejaar probeer ik nog eens de bemiddeling van Driewieler.

Dag Wouter.
Ik lees hier over "zeurfiets en wereldfiets" Ik doe er nog één bij "driewieler"en nu moet je niet denken dat dit het laatste snufje van de moderne techniek is ;niets daarvan 't is een uitvergroting van een kinderfiets !!!log en zwaar maar ik geraak toch vooruit als't weer wat meezit.en de weg effen ligt .Ik zal er maar niet over zeuren en als de zon van de partij is dan geniet ik ervan Zo Wouter ,ik geef het fietsen niet op zolang ik kan !!!
En jij met al je kilo's over de bergen en elke dag doorzetten ,we zijn wel echt trots op je.
We kijken uit naar je volgende blog uit Chengdu blijf voorzichtig en rust op tijd .zorg dat je knieen niet overbelast geraken. Nog een zoen van Moeke

Dag Wouter,
Via de mama van Tijl maakte ik kennis met jullie project en was ik aanwezig toen je samen met Tijl op de Brug in Brugge vertrokken bent.
Sindsdien volg ik jouw belevenissen en ervaringen op de voet.
Man, jij verdient mijn respect!
Ik hoop dat je verder zonder al te veel moeilijkheden slaagt in deze grote onderneming.
Vanuit Brugge zend ik je dan ook een warme en ondersteunde groet!
Marcus

Hey Oostman! Blijf maar niet te lang in Xining: ik leer dat de lucht er vuiler is dan in Peking, en dat het er de volgende nachten tot -10 kan vriezen. Dan toch maar goed dat ze daar steenkool hebben!
Vooraleer je weer de benen ritmisch verder strekt en plooit vertel ik je even het volgende verhaal:
" Dinsdagvoormiddag. Het is een koude grijze ochtend. Zwavelslierten, gespuid door de welvaart zorgende industrie hangen in de lucht. Het fijn stof zou bijna te snijden zijn was het niet motregendruppels haar doen neerslaan.
Ik rijd met mijn fiets door een troosteloze Hoogstraat in Antwerpen. Blijkbaar zijn daar niet enkel opspattende plassen want een plots sissend geluid gevolgd door een zacht zakken van mijn zadel verraden me dat mijn band lost. Op de lange weg daarop naar de fietsmaker begint mijn fiets, wiens naam ik niet zal vernoemen, te zeuren: "Dit is toch geen leven, hier als stadsfiets. Alle dagen dezelfde huizen, het lange wachten buiten terwijl jij lekker op huisbezoek bent. En zeggen dat de fietsen die meedoen in de ronde van Frankrijk zo'n mooie landschappen te zien krijgen! En dat Charlotte, ge moet niet doen alsof ge niet weet over wie ik het heb, wel de hele wereld te zien krijgt!". Ik besluit er geen aandacht aan te geven en reageer eerst niet. Maar wanneer ik een uur later mijn herstelde fiets ophaal en hij opnieuw begint te zeuren, een echte Antwerpenaar is hij, deze keer over het feit dat fietsmaker nogal hardhandig te keer was gegaan is mijn geduld ten einde. "Beseft gij dan niet, gij stomme fiets, wat voor schoon leven gij hier wel hebt!", roep ik uit. Omstaanders kijken verwonderd op naar mij maar ik trek het me niet aan: "Charlotte heeft al heel wat ellende moeten doorstaan: onverharde wegen, altijd buiten slapen bij temperaturen die 's nachts tot -10° gaan, nooit eens een andere Batavus of Gazelle ontmoeten voor een klapke!".
Ik word er alsmaar kwader van, er komen nog woorden, die ik hier niet verklap. Bijna had ik hem een platte band geschopt. Sindsdien hult mijn fiets zich in hooghartig stilzwijgen. We zijn nu een week verder. Misschien ben ik wel iets te hard geweest voor hem, maar ik heb toch niet veel goesting om mij te verontschuldigen. Dat hij het maar zelf uitzoekt! Misschien moet hij het verhaal van Charlotte maar eens horen als jullie terugkomen!"
Vooruit dan naar het Zuidoosten en naar de steeds maar groeiende steden! Later komt Vietnam, dat moet heel mooi zijn, en de mensen vriendelijk. Trappen maar!
Warme groet van de Antwerpse fanclub, Tom.

wouter, wouter,
be-en ver wonderend,volg ik je verhaal ôp de voet(es iets anders dan op de fiets!!) .
van hieruit zijn weinig woorden toepasselijk hoe je door dit verhaal gaat!!!
ik wens je verder veeeel fiets- en innerlijke sterkte...
groetjes
hilde

Приветик!
Необыкновенно обалдеть какой сайт.

Масса приколов...Мяу-Мяу, Гашишь, Speed, Миксы, и т.д.
Переходи на сайт:
[b]




[/b]