Zwart & wit

 
Buiten het treurige regenweer liep het toeristische avontuur in
Chengdu goed af. Aan de ingang ontmoette ik zelfs een Frans koppel,
Antoine en Celine, die met een erg speciale tandem reisden. Het zicht
op de panda's was fantastisch.
 
Ik nam de 213 naar Kunming en die liep in het begin grotendeels door
een bamboejungle. De rit werd na verloop van tijd eigenlijk redelijk
eentonig en ook waren er enkele onverwachte klimetappes. Ik plande om
de 800 km in 7 dagen te doen, maar na 2 dagen en 250 km passeerde ik
een bord "Kunming 880 km"... Kerstmis zou dan voor de eerste keer
ongevierd voorbijgaan.
 
Het klimwerk bood echter niet de grootste uitdaging. Alle grond in de
nauwe valleien wordt gebruikt voor landbouw waardoor kamperen moeilijk
is. Gecombineerd met ongastvrijheid levert dat wat problemen op. Nu
weet ik wel dat er altijd iemand te vinden is, maar soms moest ik echt
elk huis van de straat aflopen eer iemand me hielp. Ik begon dan ook
vroeger te zoeken en zo kwam ik zeker een huis of boerderij tegen
waarbij ik een goed gevoel had. Wat me opviel is dat de armere mensen
geen geld van me willen, maar de rijkere wel.
 
In een stadje vroeg ik de weg naar Kunming. Na het op 4 verschillende
manieren uitgesproken te hebben, leidden ze me naar Yibin om dan op de
autostrade naar Kunming te rijden. Dit was wel 70 km naar het oosten
en zo werd het wel heel erg moeilijk om Kunming rond Kerstmis te
bereiken. 's Avonds vond ik na heel wat moeite een slaapplaats bij een
fabriek en de volgende dag kon ik een 70-tal km meerijden naar
Zhaotong, de volgende stad. Zo werd het in 2 lange dagen (250 km) toch
nog mogelijk om op Kerstmis in Kunming toe te komen.
 
De volgende dag stond er echter een 38 km klim op het programma en na
een platte band in de afdaling mocht ik dat al vergeten. De pomp
(topeak) werkt niet meer (lees 20 min pompen voor 2 bar), maar
gelukkig is een garage nooit veraf. Zo fietste ik op Kerstavond een
dieptepunt van de reis tegemoet. Ik was nog 170 km verwijderd van de
Stad van de Eeuwige Lente en wou eigenlijk echt niet alleen op een
hotelkamer belanden of tussen ongastvrije Chinezen. Ik hou niet echt
van in stereotiepen te praten over "de Chinezen", want er zijn ook
echt lieve, vriendelijke mensen. Zwart - wit leek me wel passen.
 
Plots was er een file en zo kon ik eigenlijk mijn bus uitkiezen. Na
wat onderhandelen kon ik mee. De file bleek wel 5u te duren en zo kwam
ik pas om 1u 's nachts in Kunming toe. Tegen 3u had ik het jeugdhotel
gevonden. Ik wandel naar de slaapzaal en zie een man nog op zijn
laptop werken. Ik kijk wat beter en kan mijn ogen niet geloven: het is
Frank! Frank en Franka planden om Kerstmis in Dali door te brengen en
Nieuwjaar in Kunming. Ook gingen ze bij een Couchsurfing adres blijven
en er zijn hier 4 jeugdhotels. Hen hier ontmoeten was dus echt een
verrassing en zo had ik toch nog een toffe Kerst"avond''.
 
Ondertussen staat het Vietnamees visum in mijn paspoort te blinken en
ook een nieuw Chinees visum. Bij dat laatste had ik wat geluk. Normaal
moest ik tot 6 januari wachten en daar had ik echt geen zin in! De man
maakte een telefoontje en liet me weten dat ze het in 1 werkdag ipv 5
konden doen, omdat ze het echt respecteerden dat ik helemaal uit
Belgie was komen fietsen. Echt vriendelijk!
 
Voor de rest hield ik me vooral bezig met de grote bagageverandering.
Wat ik terugstuur: alle winterkleren, de waterfilter, het zonnepaneel,
de sandalen (vervangen door flip-flops), de helft van de handdoek, een
onderbroek, 2 t-shirts, een pan, de spatborden, de standaard, de
winterslaapzak, 2 waterdichte zakken, de magura remmen en een pak
overig herstellingsmaterial, een dagboek, kaarten,... Het bleek zo
veel dat ik zelfs de voortassen en bagagedrager niet meer nodig heb.
Alles samen goed voor 16.5 kg ofwel ongeveer de helft van de bagage.
Een reusachtige verandering dus en na een testritje bleek Charlotte in
een razendsnelle machine omgetoverd te zijn. Dat belooft!
 
Nieuwjaar ging hier uiteraard niet ongevierd voorbij en tussen alle
andere reizigers had ik een fantastische tijd.
 
Nu op naar Hanoi. Dan naar Halong Bay en dan richting Laos, Cambodja,
Thailand,... Ik kan niet wachten om aan de 2e helft van Be Ride Back
te beginnen!
 
O ja, Gelukkig Nieuwjaar!
Wouter